Dysplazja stawów biodrowych u psów – najważniejsze informacje

Choroby, z którymi borykają się psy, to zmora zarówno dla nich, jak i dla ich właścicieli. Do jednych z poważniejszych dolegliwości należy dysplazja – powszechne schorzenie ortopedyczne, które znacznie wpływa na zdolność poruszania się czworonogów. Dysplazja stawów biodrowych u psów może mieć różne przyczyny. Jako właściciel pupila powinieneś poznać objawy oraz sposoby prewencji tej choroby. W końcu zgodzisz się, że lepiej zapobiegać niż leczyć, prawda?

Z tego artykułu dowiesz się, czym charakteryzuje się dysplazja stawów biodrowych u psów, jak można jej zapobiegać oraz jakie rasy najczęściej się z nią borykają.

Spis treści:

  1. Czym jest dysplazja stawów biodrowych u psów?
  2. Jakie czynniki wpływają na pojawienie się tej choroby?
  3. Dysplazja stawów biodrowych u psów – objawy
  4. Jakie rasy są szczególnie narażone na tę chorobę?
  5. Dysplazja stawów biodrowych u psów – jak zapobiegać?
  6. Podsumowanie – dysplazja stawów biodrowych u psów

Czym jest dysplazja stawów biodrowych u psów?

To schorzenie ortopedyczne, które charakteryzuje się nieprawidłowym kształtem stawów biodrowych, zlokalizowanych między miednicą a udem. Z uwagi na nieprawidłowy rozwój stawu biodrowego dochodzi do niedopasowania panewki stawowej do głowy kości udowej.

Aby wykryć tę chorobę, weterynarze najczęściej zlecają wykonanie obrazu radiologicznego stawów biodrowych psa. Uzupełnieniem diagnostyki może być również badanie krwi, którego celem jest wykluczenie innych możliwych przyczyn bólu.

Jeżeli Twój pupil cierpi na dysplazję stawów biodrowych, to konieczne może okazać się przeprowadzenie operacji korekcyjnej. Jednak jest to ostateczność, którą zaleca się w poważnych przypadkach. Schorzenie wykryte na wczesnym etapie może być leczone za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych bądź suplementów wspomagających stawy.

dysplazja stawów biodrowych u psów

Jakie czynniki wpływają na pojawienie się tej choroby?

Dysplazja stawów biodrowych u psów to jedno ze schorzeń wieloczynnikowych, które najczęściej warunkują czynniki genetyczne oraz środowiskowe. Do tych pierwszych zaliczamy dziedziczenie choroby po rodzicach. Za czynniki środowiskowe uznaje się nadmierne ćwiczenia, otyłość lub nieodpowiednią dietę.

Nadmierne ćwiczenia, zwłaszcza w okresie wzrostu szczeniąt, zwiększają ryzyko wystąpienia tego schorzenia. Zbytnie eksploatowanie stawów w tym okresie może doprowadzić do ich nieprawidłowego rozwoju. Natomiast nieprawidłowa dieta często prowadzi do otyłości u psów, która nadmiernie obciąża stawy, co przyspiesza rozwój dysplazji.

Dysplazja stawów biodrowych u psów – objawy

Trudności we wstawaniu, sztywność ruchowa oraz kulawizna tylnych kończyn to jedne z najczęstszych objawów wskazujących na schorzenie dysplazji u psów. Dodatkowo powinna Cię zaniepokoić zmiejszona aktywność fizyczna oraz objawy bólów stawowych.

Psy cierpiące na dysplazję będą wykazywać opór lub dyskomfort podczas chodzenia – zwłaszcza po intensywnym wysiłku. W miarę postępu choroby objawy będą się nasilać, a jakość życia Twojego pupila zacznie się stopniowo pogarszać. Właśnie dlatego właściciele powinni świadomie monitorować pojawiające się symptomy, a w przypadku podejrzeń od razu skonsultować się z weterynarzem. Jesteś ciekawy, od jakich czynników zależy długość życia psa oraz jak poprawnie przeliczyć lata ludzkie na psie? Sprawdź, co na ten temat powinien wiedzieć każdy właściciel czworonoga.

dysplazja stawów biodrowych u psów

Jakie rasy są szczególnie narażone na tę chorobę?

Ta choroba najczęściej zagraża rasom dużym. Dzieje się tak głównie ze względu na uwarunkowania genetyczne oraz nadmierne obciążanie i eksploatowanie stawów. Jeżeli Twój pupil należy do którejś z poniżej wymienionych ras, to powinieneś zwrócić szczególną uwagę na kontrolę jego masy ciała oraz umiarkowanej aktywności fizycznej.

Owczarek niemiecki to jedna z najbardziej narażonych na zachorowanie ras. Jej genotyp oraz intensywna praca, jaką wykonują te psy – zwłaszcza w przypadku czworonogów pracujących w służbach specjalnych – zwiększają ryzyko wystąpienia dysplazji. Labradory, z uwagi na swoje rozmiary oraz aktywny tryb życia, również znajdują się w grupie wysokiego ryzyka. Podobnie sytuacja wygląda z golden retrieverami, rottweilerami czy mastifami tybetańskimi.

W grupie psów mniejszych rozmiarów również znajdziemy przykłady ras szczególnie narażonych na to schorzenie. Buldog angielski, mimo swoich niewielkich rozmiarów, jest właśnie jedną z nich. Specyficzna budowa tej rasy – krótkie kończyny, duża masa ciała – przyczynia się do zwiększonego ryzyka wystąpienia dysplazji stawów biodrowych.

Dysplazja stawów biodrowych u psów – jak zapobiegać?

Przy prewencji najważniejsze są regularne kontrole weterynaryjne. Najlepiej wprowadzić je na wczesnym etapie życia psa. Pozwalają one szybko wykryć ewentualne problemy ze stawami i podjąć działania, aby je jak najszybciej zniwelować. Właściciele powinni dbać o odpowiednio zbilansowaną dietę swoich podopiecznych, żeby nie doprowadzić do ich nadwagi.

Równie ważne jest stosowanie właściwych suplementów wspomagających stawy oraz dostosowywanie poziomu aktywności fizycznej do potrzeb i możliwości psa. Wiąże się to również z unikaniem nadmiernego wysiłku i ćwiczeń w okresie wzrostu psa. Warto rozważyć konsultacje z weterynarzem w sprawie ułożenia planu żywieniowego oraz programu ćwiczeń, ponieważ może to pozytywnie wpłynąć na minimalizację ryzyka wystąpienia dysplazji stawów biodrowych w przyszłości.

dysplazja stawów biodrowych u psów

Podsumowanie – dysplazja stawów biodrowych u psów

Musisz być świadomy tego, na jakie choroby jest narażony Twój podopieczny. Jednym z poważniejszych schorzeń, na które musisz uważać, jest dysplazja stawów biodrowych. Zagraża przede wszystkim rasom o pokaźnych rozmiarach oraz psom, które w wieku szczenięcym, w fazie wzrostu, miały zbyt dużą ilość ruchu.

Jeżeli zauważysz u swojego pupila trudności ze wstawaniem, sztywność bądź kulawiznę tylnych kończyn, koniecznie skontaktuj się z weterynarzem i przeprowadź kompleksową diagnostykę. Jednak najpierw sprawdź, jak wybrać dobrą klinikę weterynaryjną.